Wie van de drie ?

In het grijze verleden leefde eens een man met een prachtige ring. Van die ring ging een bijzondere kracht uit. De drager van die ring was geliefd bij God en mensen. Geen wonder dat die ring nooit werd afgedaan. Hij werd van vader op zoon doorgegeven; telkens aan de zoon die de vader het liefste was. Zo kwam de ring tenslotte in het bezit van een vader van drie zonen. Hij hield van alle drie zijn zonen evenveel. Daarom beloofde hij aan elke zoon de ring, zonder dat zij het van elkaar wisten. Omdat hij zijn woord niet wilde breken, gaf hij in het geheim een kunstenaar de opdracht de ring na te maken. Zo kreeg hij drie dezelfde ringen die zo op elkaar leken, dat de vader de originele ring niet meer kon onderscheiden.
Bij zijn sterven overhandigde hij zijn zonen afzonderlijk een ring. Na zijn dood kregen de broers de grootste ruzie. Geen van hen kon aantonen, dat hij de bezitter was van de echte ring met de bijzondere kracht. Daarom gingen ze naar de rechter en beschuldigden elkaar van vals spel. De rechter verbaasde zich over hen. Als ieder meende de ring met de bijzondere kracht te bezitten, hoe konden ze elkaar dan voor bedriegers uitmaken?
De rechter vermoedde dat de originele ring kwijtgeraakt moest zijn. Om het verlies goed te maken had hun vader drie nieuwe ringen laten maken. Of misschien was de vader de tirannie van die ene ring wel zat. In elk geval moest hij zijn drie zoons allemaal even lief gehad hebben. Hij had de een niet willen voortrekken voor de ander. De zoons zouden er derhalve goed aan doen vanuit diezelfde, zachtmoedige, verdraagzame en weldadige liefde te leven. Vertrouwend op Gods hulp moesten zij de kracht van de ring waarmaken. En als de kracht van de ring zich bij hun kindskinderen mocht openbaren, dan waren zij over duizend-duizend jaren opnieuw welkom voor zijn rechterstoel. Alleen zou er dan een andere rechter op zitten...

Trefwoorden: Verdraagzaamheid, respect, waarheid.
Kanttekeningen: Lessing kreeg vanwege zijn kritische opstelling een verbod om over theologische onderwerpen te schrijven.
Dit bracht hem tot de publikatie van ‘Nathan der Weise’. Het hoogtepunt van dit drama is de beroemde parabel van de drie ringen, waarin het leven boven de leer wordt gesteld. De waarheid als zodanig is geen theorie, maar praktijk.
Auteur: G.E. Lessing

Terug naar Werken met verhalen